Ey Rabbim dedi;
Yaş’larını kaybeden gözlerimden gecenin uykusunu çek al, benim yaş’larını çekip aldığım gibi al..
Gözleri sanıyordu problem,alınan uykusundan uyanamadı yine de.
Gözleri de alınsa uyanamayacaktı ya…
Gönlünün yattığı derin uykudan habersiz gibiydi,
halbuki biliyordu birşeylerin ters oldugunu.
Ama o Rabbim dedi,
Gözlerimden uykuyu çekip al!
Göz açmak ile gönül açmak arasındaki uçurumda,
Güneşe hasret gecenin ayı gibi utangaçtı,
Gönül gözsüz de görürdü, ancak göz gönülsüz kördü,
Ve O, biraz geç de olsa bu hakikati gördü.
Rabbim dedi, gönlümden uykuyu çekip al.
Benim yaş’larını çekip aldığım gibi.
Bir cevap yazın